Historia

Historia polskiego gołębiarstwa pocztowego, albo sportowego – jak mówimy dzisiaj – nie została jeszcze opracowana. Wiemy, ze także na ziemiach polskich – jak w całym świecie – wykorzystywano znane wszystkim zdolności powrotno-lotowe gołębi od najdawniejszych czasów: przede wszystkim do szybkiego przesyłania informacji o ważnych wydarzeniach np.: zwycięstwach czy klęskach wojennych. W tym tez celu ptaki te zapewne były specjalnie hodowane. Nie zachowało się jednak zbyt wiele tego świadectw 

Obejmujący trochę szersza grupę ludzi ruch hodowli i lotowania gołębi – w celach już nie tylko doraźnie użytecznych, ale i konkurencyjno-sportowo-zabawowych – rozpoczął się na naszych ziemiach w pierwszych latach XX wieku. Na początku na Śląsku – zapewne pod wpływem Niemiec, gdzie ruch taki rozpoczął się znacznie wcześniej. Już w 1905 roku powstaje pierwsze zrzeszenie hodowców gołębi – w Zabrzu. Po odzyskaniu niepodległości 1918 roku powstaje takich towarzystw o lokalnym charakterze i zasięgu kilkanaście Zgody na ich powstawanie a także na podejmowanie hodowli i loty gołębi udziela w tym czasie Ministerstwo Spraw Wojskowych: wojsko tez opracowuje i wdraża specjalny dotyczący gołębi i sposobu ich wykorzystywania regulamin. Wynika to z faktu, iż traktuje się je jako ważny instrument łączności o charakterze strategicznym. Tak było zresztą wszędzie aż do drugiej wojny światowej, nic wiec dziwnego, ze po zajęciu Polski w 1939 roku hitlerowski okupant natychmiast zakazał Polakom hodowli gołębi pocztowych i zniszczył niemal cały nasz dorobek w tej dziedzinie. 

Poszczególne lokalne towarzystwa hodowców gołębi pocztowych zaczęły nawiązywać ze sobą stopniowo coraz to bliższe kontakty i współdziałać zwłaszcza w sprawach lotów Doprowadziło to do zjednoczenia w 1926 roku pod nazwa „Zjednoczenie Polskich Stowarzyszeń Hodowców Gołębi Pocztowych na Rzeczpospolita Polska. Zjednoczenie to powołało z kolei własny organ prasowy – dla wymiany informacji, utrzymywania wzajemnych kontaktów, a także prowadzenia edukacji – pod nazwa ?Gołąb Pocztowy”, po dwóch latach przemianowany na „Hodowca Gołębi Pocztowych” i istniejący po dziś dzien. Do 1939 roku Zjednoczenie organizowało wiele ważnych, dotychczas pamiętanych w środowisku „lotów narodowych”, np. w 1930 r. Z Łotwy (1050 km – dwukrotnie jeszcze potem ponawianych w latach 1931 i 32), z Zachacia (Bukowina rumuńska) w 1933, z estońskiego Tallina (1939 r.). Te prestiżowe loty zwróciły uwagę na polskich hodowców ze strony hodowców i ich organizacji z wielu krajów Europy. Zaczęliśmy się liczyć w sportowo-golebiarskim świecie… 

Jak już wspomniano, w okresie okupacji hodowla – a tym bardziej loty – gołębi pocztowych zostały zakazane. Nieprzestrzeganie stosownego zarządzenia okupanta groziło surowymi konsekwencjami, nawet kara śmierci 

Odbudowa hodowli, a tym samym ruchu gołębiarskiego i gołębiarskiej organizacji, zaczęła się tuz po wojnie. Niestety, prawie od zera. Zaczęły się odtwarzać sekcje, oddziały, i grupy lotowe – przy ogromnym zainteresowaniu i przedwojennych hodowców i nowych miłośników tego hobby. Gołębiarstwo sportowe nadal – i jeszcze kilka lat – podlegało wojsku, a jednocześnie ministerstwu spraw wewnętrznych… 

1 kwietnia 1946 roku odbył się w Krakowie ogólnopolski zjazd okręgowych grup lotowych i towarzystw hodowców gołębi pocztowych, na którym powołano ogólnopolska organizacje hodowców i wytyczono jej dalekosiężny program, a także określono zadania bieżące Siedziba odtworzonego Zjednoczenia – przemianowanego potem na Związek Hodowców Gołębi Pocztowych – stal się Poznań Tam tez wznowiono wydanie „Hodowcy Gołębi Pocztowych”, o tym samym co przed wojna profilu programowym, a nawet tym samym formacie. Nawiązano tez pierwsze kontakty międzynarodowe z: Anglia, Belgia, Czechosłowacja… W 1948 w Katowicach zorganizowano pierwsza ogólnopolską wystawę gołębi pocztowych, w której udział wzięli także hodowcy zagraniczni Zadeklarowana świeżo „współprace państw słowiańskich” uczczono pierwszym międzynarodowym lotem w tymże roku. Gołębie wystartowały z pokładu statku „Błyskawica”, a było ich 20 000. Wróciliśmy do międzynarodowej rodziny hodowców gołębi pocztowych. 

Opracował S. Gawor